atrk جامعه صنفی تهیه کنندگان سینمای ایران - كرونا آكتور سينما جامعه صنفی تهیه کنندگان سینمای ایران - كرونا آكتور سينما

كرونا آكتور سينما

 

گزارشي از هزينه‌هاي مادي و معنوي كه ويروس كوويد19 روي دست سينما گذاشته است

تينا جلالي

روزنامه اعتماد

 

960x0 جامعه صنفی تهیه کنندگان سینمای ایران - كرونا آكتور سينما

امروز دقيقا هفتاد روز است كه از تعطيلي اجباري و اضطراري سالن هاي سينماها در سراسر كشور مي گذرد و صاحبان سينما و مسوولان سينمايي اطمينان داده اند كه ظرف يك ماه آينده پرده هاي عريض سينما رنگ نمايش فيلم را به خود نخواهند ديد؛ همچنين با اختلاف نظر هايي كه سر بازگشايي سينما ميان اهالي سينما، سينماداران و مسوولان سينما ديده مي شود بعيد به نظر مي رسد كركره سينماها فعلا بالا كشيده شود تا مردم بتوانند مثل روزگار قبل از كرونا به سالنس سينما بروند.

 

مثل روز روشن است كه سينما با اقتصاد گره خورده است، پس چرخه مالي در آن از اهميت فراواني برخوردار است. پر واضح است تعطيلي پي در پي و ناخواسته سينماها سه بخش توليد، توزيع و اكران فيلم را در معرض شديد آسيب اقتصادي قرار داده است و هيچ پيش بيني هم نمي توان كرد كه چه زماني سينماگران از اين بحران خارج شوند. لازم به گفتن نيست كه كل كشور در ماه هاي اخير با تلاطم و التهاب ناشي از ورود ويروس همه گير كرونا دست و پنجه نرم كرده و همچنان مي كند، اين وسط سينما هم مثل باقي بخش هاي اقتصادي و فرهنگي كشور دچار آسيب هاي زيادي شده است. در همين رابطه بسياري از كارشناسان معتقدند وضعيت اقتصادي كشور در شرايط دشواري قرار گرفته به طوري كه اگر نتوانيم شرايط را تحت كنترل خود درآوريم بعيد نيست افراد قدرت خريد فعلي خود را هم از دست بدهند.

 

ما در گزارش پيش رو تلاش كرديم ابعاد مختلف تعطيلي سينما را مورد واكاوي قرار دهيم و ببينيم خسارت هاي مادي و معنوي ناشي از خاموشي سينماها چه ميزان بوده است.

 

 

 

فروش فيلم ها نسبت به مدت مشابه

 

از آنجايي كه گيشه و بازگشت سرمايه يك فيلم سويه پر اهميت آن به حساب مي آيد و متر و معيار ارتباط گيري مخاطب را با اثر روشن مي كند، به سامانه فروش فيلم سازمان سينمايي نگاهي انداختيم تاببينم گيشه فيلم ها در بازه زماني مشابه امسال چقدر بوده است. بر اساس آمار پنل گزارش گيري سازمان سينمايي، اسفند سال نود و هفت گيشه كليه فيلم ها به رقم 9 ميليارد و هشتصد و بيست ميليون توماني دست پيدا كرده و سينما ها بيش از يك ميليون نفر مخاطب داشته اند. در فروردين سال 98 مجموع فروش فيلم ها معادل 57 ميليارد و سيصد و هفتاد وسه ميليون تومان بوده است و فيلم ها بيش از چهار ميليون و پانصد نفرتماشاگر داشتند. در ارديبهشت سال 98 هم چرخه مالي فيلم ها به رقم 26 ميليارد و ششصد و هشتاد و يك ميليون تومان با تماشاگر دو ميليون و هفتصد هزار نفري رسيده است.

 

 

 

هفتاد و دو ميليارد تومان خسارت 70 روز تعطيلي 

 

در ارزيابي وضعيت اقتصادي گيشه سينماها در اين مدت تعطيلي هفتاد روزه نسبت به مدت مشابه مي توانيم اينطور برآورد كنيم كه اگر سينماها تعطيل نبودند مجموع فروش فيلم ها از اسفند سال 98 تا فروردين و 10 روز ابتدايي سال 99 به رقم هفتاد ودو ميليارد تومان مي توانست دست پيدا كند كه ا ز اين رقم 50 درصد سهم صاحبان سينماها مي شد، به صاحبان فيلم ها 40 درصد اين رقم مي رسيد و پخش كنندگان هم صاحب 10 درصد از اين رقم مي شدند. به عبارت دقيق سينماها تحت تاثير شيوع كرونا آسيب هفتاد و دو ميليارد توماني ديدند، همچنين اگر در سينما ها فروردين ماه به روي مخاطبان باز مي بود اكران نوروزي فيلم ها در يك نگاه خوشبينانه مي توانستند گيشه پنجاه ميلياردي داشته باشد.

 

 

 

ضرر 95 ميليارد توماني سينما تا تعطيلي عيدفطر

 

اين نكته را هم در نظر بگيريم كه سينماها قطعا تا عيد فطرتعطيل هستند و ما بايد فروش ارديبهشت و بخشي از خرداد را هم به اين مبلغ اضافه كنيم. يعني ميزان خسارت ناشي از شيوع كرونا بر گيشه فيلم ها در يك نگاه خوشبينانه به رقم 95 ميليارد تومان مي رسد. (سينماها در ارديبهشت سال 98 بيست وشش ميليارد فروش و ششصد و هشتاد ميليون نفر مخاطب داشته اند)

 

 

 

چهارهزار و پانصد نفر بيكار در سينما 

 

فيلم هاي سينمايي از كنار هم قرار گرفتن مجموع عوامل شكل مي گيرد؛ از بازيگر كه مقابل دوربين نقش آفريني دارد تا كارگردان و نويسنده و مدير فيلمبرداري و طراح صحنه و ... كه هر كدام در پست هاي مختلف مسووليتي را بر عهده دارند. اما از آنجايي كه هر پروژه توليدي منابع انساني مربوط به خود را مي طلبد براي دست يافتن به يك رقم درست از نيروي انساني كه به خاطر شيوع بيماري كرونا آسيب ديده اند با يك منبع مطلع در وزارت ارشاد گفت وگو كرديم. او به ما گفت: <<در حال حاضر 32 صنف اعضاي صنوف خانه سينما را تشكيل مي دهند. ذيل اين 32 صنف پنج هزار و ششصد نفر مشغول فعاليت هستند و در رشته هاي مختلف سينما كار مي كنند. از انجمن كارگردانان سينما گرفته تا صنف بدلكاران، تدوينگران، نويسندگان و طراحان گريم و ... اينها عوامل و دست اندركاران فيلم و سريال هستند. از اين پنج هزار و ششصد نفر، 20درصد را افراد صاحب نامي تشكيل مي دهند كه از امكانات مالي خوبي برخوردار هستند و نياز اقتصادي ندارند، اما باقي اعضاي خانه سينما را كه از اين 20 درصد كم كنيم چهار هزار و پانصد نفر هستند كه حداقل حقوق دريافتي شان سه ميليون تومان بوده است . اين افراد متاسفانه در جريان تعطيلي هاي اخير يا شغل خود را از دست داده اند (چون توليد فيلم وسريال ها كنسل شده) يا دچار بلاتكليفي دركار شده اند. اين افراد در حال حاضر نيز به لحاظ معيشتي وضعيت سخت و بغرنجي دارند.

 

 

 

1300 نفر خواستار بيمه بيكاري شدند

 

درادامه اين بحث بد نيست به نكته اي اشاره كنيم كه روز گذشته رسانه اي شد.اينكه بيش از ۱۳۰۰ نفر از اعضاي صنوف مختلف زيرمجموعه خانه سينما، در نامه اي خطاب به روساي صنوف، خواستار بهره مندي از حقوق بيكاري ناشي از تعطيلي هاي اخير شدند. اين افراد در نامه شان آوردند: << در شرايط كنوني همه با هم هفتاد روز بيكار در خانه مانده ايم. پس خواهشمنديم براي احقاق حق اهالي اين خانه لطفا حداقل به ۸۰درصد اعضاي خانه سينما اين حقوق تعلق گيرد تا بتواند بخش كوچكي از صدمات اعضا و خانواده شريف شان را جبران كند>>.

 

در نظر بگيريد افراد زياد ديگري هم عضو خانه سينما هستند كه مايل به رسانه اي شدن نام شان نداشتند و ناچار اين نامه را امضا نكردند.

 

 

 

هشتاد ميليارد تومان آسيب به توليدات سينما

 

حالا بياييم ببينيم اگر از ابتداي اسفند تا آخر ارديبهشت جريان توليد در سينماها برقرار مي بود چه ميزان سرمايه وارد سينما مي شد. فرض كنيم در يك روند خوشبينانه سازندگان 20 فيلم داراي مجوز وپروانه ساخت در يك شرايط كاملا عادي فيلم شان را از مرحله پيش توليد عبور داده و به توليد مي رساندند. متوسط توليد هر فيلم را چهار ميليارد تومان در نظر بگيريم. هزينه اي نزديك به هشتاد ميليارد تومان در اين مدت مي توانست به سينما تزريق شود و به تمامي عوامل سينما بابت دستمزد و حقوق برسد. پس سينما از فرآيند توليد هم دچار هشتاد ميليارد تومان

خسارت شد.

 

 

 

تاثيرتعطيلي سينما بر اوقات فراغت

 

در دوران كرونا بحث عمده اي كه به وجود آمد قرنطينه هاي طولاني مدت به منظور جلوگيري از تردد ها بود و همين مساله باعث شد كه مردم از زندگي عادي خود دور بمانند و نظم زندگي آنها دستخوش تغييراتي شود. اما آيا تعطيلي سينماها در اين مدتي كه پشت سر گذاشتيم و نبودن سرگرمي هنر هفتم هم مي تواند بر روحيه مردم تاثير بگذارد ؟ اين موضوع را با دكتر ناصر قاسمزاد روانشناس و مدير كلينيك روانشناسي بهاران در ميان گذاشتيم. او معتقد است در كلانشهرها سينما در ميان شهروندان از جايگاه ويژه اي برخوردار است و هميشه مردمي پيدا مي شوند كه كاملا جدي به مقوله سينما در زندگي شان فكر مي كنند. ضمن اينكه بخش اعظمي از مردم هم هستند كه به همراه خانواده يا دوستان خود از سينما براي گذران اوقات فراغت شان استفاده مي كنند .

 

دكتر قاسمزاد با بيان اينكه جايگاه و صنعت سينما در دو دهه اخير در بخش هاي حرفه اي و تجاري ارتقا پيدا كرده به نكته مهمي اشاره مي كند: <<پيش از شيوع كرونا در كشور، ما درگير تحريم ها بوديم و همچنين مسائل اجتماعي و سياسي زيادي را پشت سر گذرانديم، لذا ميزان استرس و اضطراب در افراد جامعه بالاست و به همين دليل است كه فيلم هاي تجاري حال وهواي كمدي پيدا كردند و توليد بعضي فيلم هاي كمدي به قسمت دوم و سوم هم رسيد. براي اينكه چنين فيلم هايي اين توانايي را دارند كه بخشي از مشكلات روحي و رواني افراد را كم كننند و باعث انبساط خاطر شوند >>

 

اين روانشناس در بخش ديگري از صحبت خود به سودمندي بازگشايي سينما اشاره مي كند و مي گويد: <<رييس سازمان سنجش اعلام كرده كه با رعايت كليه نكات بهداشتي استفاده ازماسك و رعايت فاصله اجتماعي قرار است كنكور دكتري را با بيش از صد و هفتاد هزار نفر داوطلب در خردادماه برگزار كنند؛ در نظر بگيريد كه ساختمان هاي آموزشي كشور تهويه مناسب ندارد و دانشجويان قرار است در يك مدت زمان چهارساعته در يك اتاق با تمام اختلاط هايي كه با هم دارند در كنار هم بنشينند و براي شان آزمون برگزار كنند. حالا من از شما سوال مي پرسم؛ آيا اين طرح با توجه به نوع بافت سينما و تهويه مناسب و رعايت پروتكل هاي بهداشتي در سينما قابليت اجرايي ندارد؟>>

 

 

 

كرونا و سازگاري 

 

مگر چقدر مي توان مردم را در خانه هاي شان نگه داشت؟ آيا اساسا مي شود در اين مورد موفق بود؟ تا چه زماني مكان هاي عمومي مثل سينما ها در سراسر كشور بايد تعطيل باشند؟ اينها پرسش هايي بود كه بد نديديم با دكتر قاسمزاد در ميان بگذاريم. او توضيح مي دهد: <<نظرم اين است كه ما بايد با كرونا سازگاري كنيم. براي اينكه اين ويروس تا 2 سال آينده در اغلب كشورها خواهد بود و در كمين همه ما هست. پس لازم است كه نحوه تعامل با آن را بياموزيم.>>

 

به گفته اين روانشناس اكثر كشورهاي پيشرفته پايان قرنطينه خود را (با لغو برگزاري اجتماعات بالاي هزار نفر) 22 ارديبهشت اعلام كردند كه قطعا در سينما چنين اجتماعاتي هيچ وقت شكل نمي گيرد: <<به اعتقاد من بخشي از جامعه بايد پيش قدم شوند و نحوه تعامل و سازگاري زندگي صحيح را به مردم آموزش دهند كه خب چه كسي بهتر از اهالي سينما كه جزو فرهيختگان جامعه ما به حساب مي آيند. همانطور كه در ايتاليا اين فرهنگ به وجود آمده كه با استفاده از نشانه گذاري صحيح، مردم را به رعايت نكات بهداشتي دعوت كردند. در كشور ما هم مي توان به اين سمت وسو رفت و سينما در اين مسير مي تواند پيشگام اين فرهنگ آموزي باشد>>

 

در دو هفته اخير كه اكثر مشاغل شروع به كار كردند، به گفته قاسمزاد مي توانستيم با رعايت كليه نكات بهداشتي و استفاده از پروتكل ها جوان ها را به سمت سالن هاي سينما هدايت كنيم تا آنها اوقات فراغت خود را در سالن هاي سينما بگذرانند: <<بايد اين بازگشايي كاملا سنجيده و اصولي صورت گيرد و در وهله اول به جاي باز كردن در سالن هاي كوچك سينما، پرديس هاي مجهز به قوانين بهداشتي همچون ايران مال، كوروش و چهارسو را به صورت پايلوت باز كنيم و استقبال مردم را مورد ارزيابي قرا ردهيم.>> اين روانشناس حوزه سلامت در انتهاي صحبتش به اين مهم تاكيد مي كند كه بايد براي سازگاري مردم با كرونا الگو طراحي كنيم وگرنه مردم به الگوهاي غلط كنار آمدن با كرونا پناه مي برند. اين موضوع مثل بچه اي مي ماند كه اگر درست تربيتش نكنيم از روش هاي تربيتي غلط استفاده خواهد كرد: <<در نظر بگيريد كه بخش خصوصي در حال حاضر در كشور پشتيباني ندارد و ما در همه صنعت ها با ركود مواجه هستيم و عده زيادي بيكار شده اند. بايد چرخه اقتصادي كشور به چرخش در بيايد. تاكيد مي كنم كه مي توانيم با استاندارد سازي و رعايت كليه نكات بهداشتي درهاي سينما و تئاتر را به روي مردم باز كنيم. در حال حاضر من با بيماران افسرده زيادي به صورت آنلاين در ارتباط هستم كه بيشتر آنها به خاطر اينكه زندگي عادي شان مختل شده رنج مي برند و تمايل دارند با دوستان و خانواده خود به سرگرمي مورد علاقه شان بپردازند. بياييم با ايجاد شرايط مناسب بازگشايي سالن هاي سينما را آزمايش كنيم.>>

 

 

   بايد براي سازگاري مردم با كرونا الگو طراحي كنيم وگرنه مردم به الگوهاي غلط كنار آمدن با كرونا پناه مي برند. اين موضوع مثل بچه اي مي ماند كه اگر درست تربيتش نكنيم از روش هاي تربيتي غلط استفاده خواهد كرد. 

  در نظر بگيريد كه بخش خصوصي در حال حاضر در كشور پشتيباني ندارد و ما در همه صنعت ها با ركود مواجه هستيم و عده زيادي بيكار شده اند. بايد چرخه اقتصادي كشور به چرخش در بيايد.

   با استاندارد سازي و رعايت كليه نكات بهداشتي درهاي سينما و تئاتر را به روي مردم باز كنيم.

   در حال حاضر من با بيماران افسرده زيادي به صورت آنلاين در ارتباط هستم كه بيشتر آنها به خاطر اينكه زندگي عادي شان مختل شده رنج مي برند و تمايل دارند با دوستان و خانواده خود به سرگرمي مورد علاقه شان بپردازند. بياييم با ايجاد شرايط مناسب بازگشايي سالن هاي سينما را آزمايش كنيم.

 

 

 

دسته:
نوشته شده توسط Hhashemi